شرکت های سهامی (عام و خاص)
در ماده 113(ل.ا.ق.ت)، در هر زمانی که هیئت مدیره ،به هر دلیلی از دعوت مجمع عمومی، برای انتخاب مدیری که سمت او نامشخص مانده خودداری کند،
وظایف بازرسان قانونی
هر کدام از ذینفع این حق و اختیار را دارند ،از بازرس یا بازرسان شرکت تقاضا کنند که، به دعوت مجمع عمومی عادی برای کامل کردن تعداد مدیران، با رعایت کردن تکلف و مراسم لازم، اقدامات مربوطه را انجام دهند. و بازرس یا بازرسان عهده دار انجام این درخواست هستند.
در ماده 148(ل.ا.ق.ت)، بازرسان وظیفه دارند، در رابطه با صحت و درستی صورت دارائی، و صورت حساب دوره عملکرد، و حساب سود و زیان و ترازنامه ای که مدیران برای ارائه به مجمع عمومی تهیه می کنند، و همچنین راجع به صحت و درستی مطالب و اطلاعاتی که مدیران در اختیار مجامع عمومی گذاشته اند ،اظهار نظر کنند. بازرسان باید یقین داشته باشند که، حقوق صاحبان سهام تا میزانی که قانون و اساسنامه شرکت مشخص کرده است، کاملاً یکسان رعایت شده باشد. و در شرایطی که مدیران اطلاعاتی بر ضد حقیقت، در اختیار صاحبان سهام قرار دهند. بازرسان وظیفه دارند، که مجمع عمومی را از آن مطلع کنند.
در ماده 150(ل.ا.ق.ت)، بازرس یا بازرسان وظیفه دارند، با در نظر داشتن به ماده 148 (ل.ا.ق.ت)، گزارش کاملی درباره ی اوضاع شرکت به مجمع عمومی عادی ارائه دهند. گزارش بازرسان باید حداقل ده روز قبل از تشکیل مجمع عمومی عادی، برای مراجعه صاحبان سهام در مرکز شرکت آماده باشد.
مستفاد از ماده 95 (ل.ا.ق.ت)،سهامدارانی که دارای حداقل 5/1 سهام شرکت باشند،این اختیار را دارند، که دعوت مجمع را در صورتی که پیش تر به وسیله هیئت مدیره انجام نشده باشد، از بازرسان شرکت این درخواست را داشته باشند. و بازرس یا بازرسان شرکت عهده دارند که، با رعایت تشریفات تعیین شده، مجمع مورد تقاضا را حداکثر تا ده روز دعوت کنند.
مستفاد از ماده 17(ل.ا.ق.ت)، از زمانی که بازرسان بصورت کتبی، سمت خود را می پذیرند، پذیرش مورد بحث، دلالت کننده بر علم آنان، به تکالیف و مسئولیت های مربوطه می باشد.
در ماده 117(ل.ا.ق.ت)، بازرس یا بازرسان شرکت وظیفه دارند، هرگونه تخلف از مقررات قانونی و اساسنامه شرکت در مورد سهام وثیقه مشاهده کنند ،به مجمع عمومی عادی گزارش کنند.

رتبه بندی شرکت ها یک نوع معیار تشخیص صلاحیت است که توسط معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری برای شرکت ها اتخاذ می شود.رتبه بندی در واقع یک نوع مقیاس گذاری برای تضمین کیفیت و کمیت شرکت های برتر در ارائه خدمات و دفاع از حقوق بهره وران است.

رتبه بندی و گرید شرکت ها در بخش های ذیل انجام می گیرد:
_رتبه بندی پیمانکاران
_رتبه بندی مشاوران
_رتبه بندی شرکت های انفورماتیک
_رتبه بندی شرکت های EPC
_رتبه بندی اندوه سازان

شرایط عمومی تعیین صلاحیت و دریافت گواهی رتبه شرکت ها عبارت است از:
1-شرکت در سازمان ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد.(جهت اخذ رتبه ،نخستین قدم ثبت یک شرکت است)
2-شرکت واجد شرایط و امتیازات لازم برای تعیین صلاحیت در رتبه مورد نظر  طبق ضوابط و دستورالعمل های لازم باشد.
3-شرکت محرومیت یا ممنوعیتی برای انجام کارهای مربوطه نداشته باشد(عدم سوءپیشینه حرفه ای)
4-هیچکدام از مدیران شرکت نباید کارمند دولت باشند.
5-سابقه کار مفید و مرتبط مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره موظف بر اساس جداول 1-7 آیین نامه ضروری می باشد.
6-امتیاز مدرک تحصیلی هیات مدیره و پرسنل فنی امتیازآور فقط در یک شرکت پیمانکاری یا مشاوره یا طرح ساخت محاسبه گردد.

تعریف سازنده انبوه مسکن و ساختمان:
به موجب ماده ی 1 دستورالعمل تشخیص صلاحیت تعیین پایه و صدور پروانه اشتغال به کار سازندگان انبوه مسکن و ساختمان،سازنده ی انبوه مسکن و ساختمان، به اشخاص حقیقی و حقوقی اطلاق می شود که توانمندی مدیریت و مسئولیت پدیدآوری طرح ها،توانمندی تامین و جذب سرمایه،مدیریت تولید و عرضه مسکن و ساختمان را با استفاده از فناوری های نوین صنعت ساختمان و در چارچوب مقررات ملی ساختمان و سایر قوانین مربوط داشته و پروانه اشتغال به کار مطابق ضوابط این دستورالعمل را از وزارت مسکن و شهرسازی دریافت کرده باشند.

شرایط احراز و تعیین حدود صلاحیت و پایه سازندگان حقوقی انبوه مسکن و ساختمان:
بر اساس ماده 2 دستورالعمل مذکور،شرایط احراز صلاحیت اشخاص حقوقی بر اساس عوامل ذیل به شرح ذیل مطابق با جدول شماره 1 آیین نامه مذکور است.
1-تحصیلات مدیر عامل و اعضای هیات مدیره و شرکای شرکت
2-سوابق حرفه ای شخص حقوقی و اعضای هیات مدیره
3-توان مالی،توانمندی مدیریت تامین و جذب سرمایه
4-مطلوبیت کارهای مدیریت شده و عملکرد موفق در کارهای قبلی
5-ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی،ارائه آگهی تاسیس شرکت در روزنامه رسمی کشور و داشتن اساسنامه که انجام یکی یا برخی یا تمامی خدمات موضوع ماده 1 این دستوراعمل در آن قید شده باشد.

شرایط احراز و تعیین حدود صلاحیت و پایه سازندگان حقیقی انبوه مسکن و ساختمان:
1-شرایط احراز صلاحیت با توجه به پروانه اشتغال به کار،سابقه حرفه ای،توان مالی،مدیریت منابع مالی،مطلوبیت کارهای مدیریت شده و عملکرد موفق تعیین می شود.سازنده حقیقی الزاماَ باید دارای پروانه اشتغال به کار مهندسی،کاردانی و یا تجربی در یکی از رشته های مندرج در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان باشد.
2-سازنده حقیقی برای احراز شرایط لازم جهت اخذ پروانه اشتغال موضوع دستورالعمل مذکور باید حداقل 50 درصد امتیازات مربوط به پایه شخص حقوقی را کسب کند و در هر حال به سازنده حقیقی انبوه مسکن و ساختمان پروانه اشتغال در پایه 3 تعلق می گیرد.
3-حدود صلاحیت سازنده حقیقی،مدیریت حداکثر 20 واحد مسکونی و یا 3000 متر مربع زیر بنا هر نوع واحد ساختمانی می باشد.
4-حوزه فعالیت اشخاص حقیقی،استان صادر کننده پروانه است.

مدارک لازم جهت تشخیص صلاحیت و اخذ پروانه ی انبوه سازی:
1-مدارک تحصیلی اعضاء هیئت مدیره،مدیر عامل و شرکا
2-روزنامه ی رسمی شرکت و اساسنامه
3-تحویل مدارک مبنی بر میزان سرمایه غیر نقدی شرکت یا سهامداران
4-ارائه مدارک و اسناد مبنی بر تسهیلات و اعتبارات بانکی
5-تحویل مستندات مبتنی بر مشارکت در ساخت پروژه ها
6-تسلیم مستندات مرتبط با تعیین تکلیف وام و تسهیلات بانکی
7-ارائه مستندات مبنی بر کیفیت طرح های اجرا شده توسط دستگاه نظارت شامل رعایت مقررات ملی و استفاده از فناوری های نوین صنعت ساختمان (سبک سازی-بهینه سازی مصرف سوخت و ...)
8-تحویل مدارک نشان دهنده اجرای به موقع طرح های ساختمانی قبلی
9-ارائه پروانه اشتغال به کار مجریان ساختمانی(اشخاص حقوقی) به منظور دریافت پروانه مضاعف
ضمناَ کپی کلیه ی مدارک در دادگستری و یا دفتر اسناد رسمی برابر با اصل می شود.

ماده 24 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت ، سهم را چنین تعریف کرده است " سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص کننده میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد ". یعنی هر سهم قسمتی از کل سرمایه شرکت است و صاحب سهم از منافع آن استفاده می کند.

قانون تجارت در شرکت سهامی عام ، حداکثر قیمت اسمی سهام را ده هزار ریال معین کرده است. ( ماده 29) ؛ ولی در شرکت های سهامی خاص حداقل و حداکثری برای مبلغ اسمی سهام تعیین نشده است . اوراق سهام باید متحدالشکل و چاپی و دارای شماره ترتیب باشد و به امضای حداقل دو نفر که به موجب مقررات اساسنامه تعیین می شوند برسد و ممهور به مهر شرکت باشد. سهم شرکت ممکن است بی نام و یا بانام باشد.

    ورقه سهم

ورقه سهم، سند قابل معامله ای است که نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت دارد. به این معنی که تعداد سهام، نماینده میزان سرمایه ای است که صاحب آن در شرکت دارد. ورقه سهم جزء اموال منقول است و در ید و تصرف هر کس باشد، مالک آن شناخته می شود مگر این که خلاف آن ثابت گردد.

    مندرجات ورقه سهم

به موجب ماده 26 لایحه قانونی، در هر ورقه سهم نکات ذیل باید قید شود :
1- نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها
2- مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن
3- تعیین نوع سهم
4- مبلغ اسمی سهم و مقدار پرداخت شده آن به حروف و با عدد
طبق ماده 27 ل. ا. ق. ت " تا زمانی که اوراق سهام صادر نشده است ، شرکت باید به صاحبان سهام گواهینامه موقت سهم بدهد. این گواهینامه در حکم ورقه سهم است ".
در ضمن مادامی که تمامی مبلغ اسمی هر سهم پرداخت نشده است صدور رورقه سهم بی نام یا گواهینامه موقت سهم بی نام ممنوع است. به تعهد کننده این گونه سهام، گواهینامه موقت سهام بانام داده خواهد شد ؛ که نقل و انتقال آن تابع مقررات مربوط به نقل و انتقال سهام بانام است. ( ماده 29 لایحه قانونی )
همچنین لازم به یادآوری است که مبلغ اسمی و قطعات سهام در صورت تجزیه باید متساوی باشد. هر ورقه سهم ممکن است یک قطعه باشد یا به چند قطعه ( کوپن ) تقسیم شود. قطعه بندی سهم بیشتر در مواردی است که قیمت اسمی سهم زیاد و قابل توجه باشد و یک نفر نتواند همه سهم را بخرد؛ حداقل بتواند یک یا چند قطعه از آن را خریداری نماید. لیکن دارندگان قطعات سهم شریک شناخته نمی شوند و حق حضور در هیچ یک از جلسات شرکت را ندارند.

    گواهینامه موقت سهام

گواهینامه موقت سهام عبارت از این است که شرکت مبلغ پرداختی و تعهدی صاحبان سهام را پیش از صدور سهام تصدیق و تایید کند. در این مورد ماده 27 لایحه قانونی جنین مقرر داشته است : " تا زمانی که اوراق سهام صادر نشده است ؛ شرکت باید به صاحبان سهام ، گواهینامه موقت سهام بدهد که معرف تعداد و نوع سهام و مبلغ پرداخت شده آن ها باشد. این گواهینامه در حکم سهم است ولی ظرف یک سال پس از پرداخت تمامی مبلغ اسمی سهم باید ورقه سهم صادر و به صاحب سهم تسلیم و گواهینامه موقت سهم مسترد و ابطال گردد".
ولی تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده باشد، صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است. در صورت تخلف، امضاء کنندگان مسئول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود . ( ماده 28 ل. ا. ق. ت )

    صدور سهام

قبل از تشکیل شرکت ، نمی توان ورقه سهم صادر نمود. پس از ثبت و تشکیل شرکت نیز " مادامی که تمامی مبلغ اسمی هر سهم پرداخت نشده، صدور ورقه سهم بی نام یا گواهینامه موقت بی نام ممنوع است ". ولی در سهام بانام هر گاه سی  و پنج درصد مبلغ اسمی آن پرداخت شده باشد، صدور سهم یا گواهینامه موقت مانعی ندارد. تا زمانی که اوراق سهام صادر نشده است؛ شرکت باید به صاحبان سهام گواهینامه موقت بدهد.
در مورد سهام بانام صدور آن مانعی نداردد. ولی در مورد سهام بی نام قبل از پرداخت تمام قیمت اسمی سهام " گواهینامه موقت " بانام داده خواهد شد که نقل و انتقال آن تابع مقررات مربوط به نقل و انتقال سهم بانام است .
در گواهی موقت سهام ، نیز باید مبلغ پرداخت شده و مبلغ تعهد شده قید گردد. در هر حال " ظرف مدت یک سال پس از پرداخت تمامی مبلغ اسمی سهم ، باید ورقه سهم صادر و به صاحب سهم تسلیم و گواهینامه موقت سهم مسترد و ابطال گردد ". 

امضاء کنندگان ذیل ثبت موسسه ...............................را با مشخصات مذکور در این برگه تقاضا می نماییم .
1-نام موسسه
2- موضوع موسسه
3- تابعیت
4- مرکز اصلی موسسه و نشانی صحیح آن :
5- اسامی موسسان ( مشخصات کامل قید شود )
6- تاریخ تشکیل موسسه :
7- مدیر یا مدیران و اشخاصی که در موسسه حق امضاء دارند :
8- دارایی موسسه و میزان دارایی هر یک از موسسان :
9- آدرس شعب موسسه ( در صورت تاسیس در سایر شهرستان ها )
10- نام مدیر یا مدیران شعب :
امضاء موسسان 

نام تجاری باید قادر باشد قلب و روح مخاطب خود را تسخیر کند. در دنیای امروز که بازارهای آن مملو از محصولاتی است که از لحاظ فیزیکی تفاوت چندانی با یکدیگر ندارد ،خلق شخصیت مناسب برای یک نام تجاری، می تواند تمایز چشمگیری ایجاد کند. برای تحقق این امر و خلق نام تجاری که در اذهان و قلوب ماندگار شود باید به جست و جو و بررسی پرداخت وتمامی معیارهای انتخاب یک نام موفق و گیرا را به کار گرفت.


هر نام تجاری شخصیت خاص خود را دارد. نام های تجاری که هویت و اهداف خود را مشخص و متمایز   می سازد و چهره ای ملموس و دوستانه از خود ارائه می دهند، قادرند که با مشتریان خود ارتباطی غنی و سودمند برقرار کنند و نه تنها بخشی از قلب و ذهن آن ها بلکه بخشی از زندگی روزمره ی مصرف کنندگان را تسخیر کنند.
مردم همیشه درباره نام های تجاری صحبت می کنند،اینکه مصرف کنندگان هنگام استفاده از کالا و خدمات ترجیح می دهند محصولات و خدمات علامت گذاری شده را خریداری کنند دلایل زیادی دارد که در ادامه به چند مورد از آن هامی پردازیم .نام تجاری در واقع خلاصه ای از فعالیت شرکت است که باعث اتصال مشتری و شرکت می گردد. نام تجاری وسیله ی ارتباطی بسیار مهمی در فرآیند مدیریت ارتباط مشتری می باشد .نام های تجاری برای مصرف کنندگان با ارزش هستند زیرا:
-باعث کاهش ریسک استفاده از محصولات می گردند.
-از نظر اقتصادی برای آن ها تصمیم گیری را به صرفه تر می سازند.
نام های تجاری علائم و نشانه های با ارزشی هستند، زیرا شرکت ها را ملزم می سازد تا در مورد تولیدات و سرویسی که ارائه می دهند صادق باشند.نام تجاری در واقع قولی است که تولید کننده به مصرف کننده می دهد و چنانچه بین این قول و عمل نوعی عدم توازن وجود داشته باشد ،مشتری از برقراری ارتباط طولانی با شرکت احساس سودمندی نمی کند.به بیانی دیگر، نام تجاری یک نشانگر مفید برای مشتری است،زیرا می تواند به عنوان معیاری برای سنجش عملکرد تولید کننده به کار رود.
نام تجاری از دو طریق باعث افزایش ارزش شرکت می گردد:
اول اینکه باعث جذب مشتریان جدید می شود و این ویژگی برمی گردد به قابلیت استفاده از نام تجاری در آگاهی رساندن به مردم و دیگر اینکه به عنوان یک ابزار یادآوری کننده برای مشتریان فعلی است که به یاد شرکت بیفتند. می توان نام تجاری را به عنوان عامل درگیر کننده ی خریداران و فروشندگان در فرآیند برقراری ارتباط طولانی مدت تعریف کرد که نقش کلیدی را در برقراری این ارتباط بازی می کند.  بنابراین نام تجاری هم می تواند به عنوان ابزاری برای حفظ مشتریان فعلی بکار رود  و هم بعنوان ابزاری تهاجمی در جذب مشتریان جدید مورد استفاده قرار گیرد.
نام های تجاری به طور مشخص بر رضایت مشتری تاثیر می گذارد و  به مصرف کنندگان وسیله ای برای انتخاب ارائه می دهد.تنها وجود نامهای تجاری است که موجب میشود یک محصول از محصول دیگر به آسانی متمایز شود .مشتریان در مقایسه با انواع کالاهای مصرفی ،درباره ی محصولات وخدمات علامت گذاری شده اطلاعات بیشتری دارند .از این رو به سادگی قادر به تفکیک و انتخاب محصولات و خدمات علامت گذاری شده از انواع غیر علامت گذاری شده ی نا آشنا و مشابه اند.
نام های تجاری،بیش از همه خرید را آسانتر می سازد .زیرا بسته بندی علامت گذاری شده تشخیص سریع محصول را تسهیل می کند . با زندگی در دنیای سرعت،مردم به طور مداوم در جستجوی راه هایی برای جلوگیری از اتلاف در وقت زندگی شان می باشند.لذا علامت گذاری اغلب تصمیم خرید را سریع تر می کند.
وقتی مشتریان به دفعات محصولی با یک نام تجاری خریداری می کنند ،به سرعت نسبت به کیفیت و ارزش پولی آن علامت تجاری احساس خاصی پیدا می کنند.  این  احساس یا  توقع به مشتری کمک می کند که از خرید محصولات امتحان نشده خودداری کند.بیشتر مشتریان از خطر پذیری گریزانندو از نا شناخته ها دوری می جویند،اما نام های تجاری به آن هااطمینان بیشتری داده و ترس ونگرانی آن ها را کاهش می دهد.
فواید روانشناسی نام های تجاری ،از فواید عملی محصول مهمتر است.در بعضی موارد مصرف کنندگان ارتباط مهمی با نام های تجاری بر قرار می کنند که منجر به دوستی و حتی وابستگی می شود.از آنجایی که ارتباط نام تجاری با روح مصرف کننده از بین رفتنی نیست،ارزش نمادها و اسامی افزایش می یابد.نمادها واسامی عاملی برای یاد آوری خاطرات و احساسات مربوط به علامت تجاری می شوند.بنابراین نامهای تجاری می تواند احساسات و رضایت شدیدی را به وجود آورد .

 در نتیجه از آنجایی که نام تجاری قولی است که به مشتریان می دهیم ،چنانچه در اجرای این قول ثابت قدم باشیم و در حد انتظار مشتریان عمل کنیم رضایت مشتریان را جلب خواهیم کرد.در واقع رکن اصلی یک نام تجاری در ادعای اصالت آن است. اگر بتوانیم نام تجاری خود را تثبیت کنیم می‌توانیم در آن ادعای اصالت کنیم.وقتی نام تجاری  قدرتمند تثبیت می‌شود ،حتی ادعاهای ما بر ادعاهای رقبا برتری می‌ یابد.بدین ترتیب،اعتبار نشان تجاری  موجب رضایت، التزام وفاداری و تعهد مداوم می‌شود و در نهایت  به افزایش سود حاصل از آن برند می انجامد. 

مطابق قوانین گمرکی کشور، کارت بازرگانی مجوزی است که دارنده ی آن، اعم از شخص حقیقی و حقوقی می تواند با داشتن آن، اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا کند.در ایران تنها بازرگانانی می توانند در واردات و صادرات فعالیت نمایند که دارای کارت بازرگانی باشند. لذا، کارت بازرگانی جهت صادرات و واردات کالا برای تاجر ضروری بوده و تاجر اعم از شخص حقیقی یا حقوقی می تواند با در دست داشتن آن برای امور تجاری از جمله گشایش اعتبار در بانک استفاده نماید .

    نکات اخذ و تمدید کارت بازرگانی

_  مرجع صدور کارت بازرگانی اتاق بازرگانی است.
_ کارت بازرگانی به هر 2 صورت حقیقی و حقوقی قابل اخذ می باشد.
_ هر شخص بیش از یک کارت بازرگانی اعم از حقوقی یا حقیقی نمی تواند داشته باشد.
_  کارمندان تمام وقت دستگاه های دولتی نمی توانند کارت بازرگانی دریافت نمایند.
_ عضویت در اتاق بازرگانی ، امکان ثبت علامت تجاری غیرفارسی ،  واردات از مناطق آزاد ، ثبت سفارش و ترخیص کالا ، صادرات کلیه کالاهای مجازو مبادرت به حق العمل کاری گمرک از جمله مزایای داشتن کارت بازرگانی می باشد.

حداقل 24 سال سن ، اخذ مدرک گواهی سوء پیشینه ، داشتن عکس شش در چهار پشت سفید ، تکمیل اظهارنامه مربوطه ، اخذ پلمپ دفاتر که از آن بیش از 2 سال نگذشته باشد ، مدرک تحصیلی حداقل دیپلم ، ارائه مدرک و کپی سند مالکیت 6 دانگ و یا اجاره نامه ملکی تجاری یا اداری، داشتن کد اقتصادی جدید ، اخذ مفاصا حساب مالیات ماده 186، گواهی حسن حساب بانکی و نداشتن چک برگشتی
_ مراحل تمدید کارت بازرگانی تا حدود زیادی همانند مراحل اخذ اولیه کارت بازرگانی می باشد. به این ترتیب مدارکی چون حداقل مدرک دیپلم ، حداقل 24 سال سن ، اجاره نامه ، مفاصاحساب دارایی، حسن اعتبار بانکی، گواهی عدم سوء پیشینه و کارت پایان خدمت یا معافی مورد نیاز می باشد. همچنین علاوه بر مدارک مذکور، نیاز به مفاصاحساب بیمه در خصوص  کارت های بازرگانی حقوقی و پرداخت مالیات یک در هزار و سه در هزار کارکرد سال قبل می باشد.
_ در هنگام تمدید کارت بازرگانی چنانچه کارت بازرگانی حقیقی باشد دیگر نیاز به طی کلاس های آموزشی اتاق بازرگانی و شرکت در آزمون نیست و چنانچه کارت بازرگانی حقوقی بوده مدیر عامل شرکت هم تغییر نکرده باشد باز هم نیاز به گذراندن مجدد کلاس به هنگام تمدید کارت بازرگانی نیست. تنها زمانی در تمدید کارت بازرگانی نیاز به طی کردن دوره آموزشی است که مدیر عامل شرکت مربوطه تغییر کرده باشد.
_ در بعضی مواقع حتی بدون داشتن دیپلم می توانید برای اخذ کارت بازرگانی اقدام نمایید.
_ حتی بدون داشتن کارت بازرگانی خدمت می توانید با یک سری شرایط برای اخذ کارت بازرگانی اقدام نمایید.
_ محاسبه و پرداخت سه در هزار مالیات بردرآمد و یک در هزار فروش کالا و خدمات صرفاَ از طریق امور مالی اتاق تهران امکان پذیر است.
_ در صورتی به بازرگانان خارجی کارت بازرگانی داده می شود که کشور آن ها نیز به بازرگانان ایرانی اجازه فعالیت بازرگانی بدهد.
_ اشخاص ذیل نمی توانند کارت بازرگانی دریافت دارند.
اشخاصی که به علت ارتکاب به جنحه جنایت به موجب حکم قطعی از مراجع قضایی از تمام و یا پاره ای از حقوق اجتماعی محروم گردیده اند ؛ ورشکستگان به تقصیر و تقلب و همچنین ورشکستگان در حال موقت که امور آن تصفیه نشده باشد ؛  افرادی که مشهور به فساد اخلاق و سوء استفاده باشند.
_ مدت اعتبار کارت بازرگانی 5 سال از تاریخ صدور می باشد مشروط بر این که همه ساله عضویت دارنده کارت بازرگانی و صنایع و معادن نیز تایید و به وزارت بازرگانی اعلام شود.